Πρωί άφησα πίσω μου το Preikestolen και έβαλα πλώρη για Bergen. 328 χιλ.
Όμως η μέρα μου έκρυβε μια έκπληξη. Ο Μέρφι καραδοκούσε να μου την σπάσει.
Σύντομα βρεθήκαμε στον 13. Έναν απ τους ποιο όμορφους δρόμους της Νορβηγίας. Ποτάμια, Φιορδ, Λίμνες, Καταρράχτες, πολλά τούνελ, και απίστευτη φύση.
Ο καιρός αν και συννεφιά με λίγη βροχούλα που και που δεν με χαλούσε ιδιαίτερα.
Η φύση και η ομορφιά πάλι οργίαζαν.
Μες στην τρελή χαρά κάλπαζα με την καλή μου στο απίστευτο Νορβηγικό τοπίο.
Θεέ μου τι βλέπω πάλι σήμερα;
Κάνω μια στάση για ξεκούραση και να σου η έκπληξη του φίλου μας του Μέρφι. Κτυπάει το τηλ απ το σπίτι.
Ο θείος μου στην Αυστραλία (αδελφός του πατέρα μου) παραπάτησε, έπεσε και κτύπησε πίσω στο κρανίο, εσωτερικό αιμάτωμα, αλλά λόγω ηλικίας δεν γινόταν τίποτα. Έφυγε πλήρης ημερών 87 ετών. Παρ ότι ψύχραιμος, μου μαύρισε λίγο η μέρα.
Στα επόμενα χιλ δεν θυμάμαι τίποτα. Είχε περάσει 1 ώρα χωρίς να έχω δώσει σημασία στο τοπίο. Έκανα στάση για καφέ. Άρχισαν οι σκέψεις.
Τι μπορώ να κάνω; Τίποτα φυσικά.
Να επιστρέψω; Αδύνατον, ούτε να το σκέφτομαι.
Σκέφτομαι ο θείος τι θα ήθελε; Φυσικά να συνεχίσω.
Άρχισα να συνέρχομαι λίγο. Πήρα τηλ τα ξαδέλφια για συλλυπητήρια, με αποτέλεσμα η συζήτηση να εξελιχτεί σχετικά με το ταξίδι μου στην Νορβηγία. Μαλάκα μου λέει ο ξάδελφος, έχουμε τρελαθεί με τις φώτο. Καταλήξαμε ότι ο θείος έφυγε πανευτυχής την κατάλληλη στιγμή.
Αφού συνήλθα και σε αυτό, βοήθησε πολύ ο ξάδελφος, ξεκινάω πάλι.
ΟΥΑΟΥ
Να και λίγα χιόνια. Μέρφι απέτυχες τελικά.
Επικά τοπία.
Η Νορβηγία δεν παίζεται τελικά.
Και ο πρώτος καταρράχτης για σήμερα.
Το Χτήνος εεεε!! Θεότητα
Ο ποιο όμορφος και εντυπωσιακός καταρράχτης της Νορβηγίας. Μεγάλη βουή, και τόνοι νερού σκάνε δίπλα στον δρόμο, και γίνεσαι μούσκεμα απ το σπρέι του.
Τι τρελό θέαμα!!!
Ακολούθως πήρα τον δρόμο για την Odda
Κοιτάξτε δρόμο.
Πάλι ζω ένα όνειρο.
Εκεί που οδηγούσα, ξαφνικά απαγκιστρώθηκε το τανκμπανκ και παραλίγο να μου πέσει. Σταματάω και δεν κούμπωνε με τίποτα. Κοιτάζω από κάτω και είχε κολλήσει ο μηχανισμός. Μέρφι παίζεις, αλλά δεν θα σου περάσει. Βγάζω ιμάντα, και δένω το τανκμπανκ απ τα κάγκελα. Δεν κουνιόταν καθόλου. Συνεχίζω
Στάση για καφέ. Είχα κλείσει για κάμπινγκ, αλλά μετά τον θάνατο δεν είχα καν την διάθεση να πάω εκεί. Έκλεισα ένα ξενοδοχείο απ το booking στο Bergen αλλά όχι κέντρο. Συνεχίζω την οδήγηση.
Και μπήκα στο φέρι να περάσω το Hissfjorden
Ο δρόμος προς Bergen μιλάμε, Υπερπαραγωγή.
Το Bergen με υποδέχτηκε με καταιγίδα. Δεν μπόρεσα να κάνω βόλτα, ούτε για μια φώτο.
Εδώ που τα λέμε δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα σε αυτό το ταξίδι η επίσκεψη σε πόλεις.
Έβαλα την καλή μου στο πάρκινγκ να ξεκουραστεί. Ευτυχώς το ξενοδοχείο είχε φαγητό.
Εδώ που τα λέμε δεν με ενδιέφερε ιδιαίτερα σε αυτό το ταξίδι η επίσκεψη σε πόλεις.
Έβαλα την καλή μου στο πάρκινγκ να ξεκουραστεί. Ευτυχώς το ξενοδοχείο είχε φαγητό.
Με 25 ευρώ έτρωγες όσο ήθελες μπουφέ. Είχε 5 διαφορετικές συνταγές για Σολωμό. Σούπερ.
Μετά ξάπλωσα κι ενώ ετοιμαζόμουν να πέσω στην αγκαλιά του Μορφέα, ακούω ένα παράξενο θόρυβο στο τραπέζι. Ξεμπλόκαρε ο μηχανισμός του τανκμπανκ. χαχαχα
Παραιτήθηκε μάλλον ο Μέρφι σκέφτηκα. Αμ δε...............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου