16 ΙΟΥΛΙΟΥ NORDKAPP

Στον 71° 10" 21' παράλληλο.

Έφτασα το γαμημένο. ΈΦΤΑΣΑ.

Δεν αρκούν τα λόγια για να σας περιγράψω το τι ένοιωθα.

Τρελάθηκα από χαρά. Στην άκρη της Ευρώπης. Σε νοητή ευθεία ποιο ψηλά κι από την Αλάσκα.

Και ναι είμαι εδώ.

Τα κατάφερα. Τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε να μου ανατρέψει αυτό που ένοιωθα.

Και ώρα για ένα τσάμικο, όπως μόνο εμείς ξέρουμε. Γέλαγε ο κόσμος αλλά εγώ στα @@ μου χαχαχα. Ζούσα το όνειρό μου, όπως εγώ το ήθελα.

Ο πέμπτος λόγος για να επαναλάβω αυτό το ταξίδι είναι αυτή η στιγμή. 

Χόρος, Χρόνος, Χαρά. 

Σαν την ποιο γλυκειά εκσπερμάτηση.

Η χαρά μου απερίγραπτη. Δεν ήθελα να κατέβω.

Είναι δυνατόν να έχω φτάσει εδώ πάνω; Ονειρεύομαι μήπως;

Ο καιρός όπως βλέπετε μου κανε την χάρη.

Συζητούσα με έναν Νορβηγό, που έρχεται συνέχεια εδώ. Επαιζε κιθάρα, και χόρευε η 8χρονη κόρη του.
Μου πε ότι νοιώθει έντονα τα μαγνητικά πεδία, γι αυτό έρχετε συχνά εδώ.

Με ρώτησε αν το νοιώθω κι εγώ. Του πα το μόνο που νοιώθω είναι μιά λιγούρα για την μηλόπιτα με παγωτό που έχει στην βιτρίνα το καφέ πίσω χαχαχα. Τώρα τι είπε από μέσα του δεν ξέρω.
Την κτύπησα εννοείτε. 

Ωραία η μαντάμ. Βέρνης απ τις ποιο αγαπημένες μου ράτσες. 

Ομοιώματα στο υπόγειο ή σπηλιά

Έφυγα το μεσημεράκι για να πάω στο Skarsvag όπου έμεινα στο κάμπινγκ. Πάρα πολύ καλό, και 17 χιλ πήγαινε-έλα απ το ακρωτήρι.

Είχα κι επισκέψεις, αλλά δεν την έβγαλαν καθαρή 

Έγιναν κοκκινιστοί με πουρέ. Πάει ο καημένος ο Ρούντολφ. 

00:30 κτυπάει το ξυπνητήρι. Μες στη ζάλη του ύπνου, λέω να πάω ή να συνεχίσω τον ύπνο. Μια κοιμόμουν μια ξυπνούσα. Στο τέλος σηκώθηκα. Βρε μονολογώ για ύπνο ήρθες;

Καβαλάω την καλή μου και πίσω στο ακρωτήρι.

Και δείτε εδώ τον ήλιο του μεσονυκτίου μές στα σύννεφα.

Ο ήλιος εδώ δεν δύει ποτέ το καλοκαίρι.

01:30 

Βρήκα ευκαιρία να την βάλω μέσα. 

Και το μωρό μου ατενίζει τον ήλιο. 

Η πρωταγωνίστρια του ταξιδιού.

Η κοριτσάρα μου. Έρωτας είναι αυτός. 

04:00 επιστροφή στο κάμπινγκ για ύπνο. Αύριο ξεκινά μια άλλη μέρα.