Πως μου βγήκε αυτός ο τίτλος; Θα εξηγήσω αμέσως.
Ο μεγάλος μου έρωτας με το κόκκινο Χτήνος απ τη μία πλευρά.
Απ τα παιδικά μου χρόνια, τα ταξίδια ήταν το μεγαλύτερο πάθος μου. Πάντα ήθελα να φεύγω, να γνωρίζω ανθρώπους, άλλους λαούς, άλλες κουλτούρες, πολιτισμούς κλπ.
Όλη μου η ζωή ένα ταξίδι, όλη μου η ζωή μια ξένη χώρα.
Για μένα δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ο προορισμός αλλά ο τρόπος που θα φτάσω.
Και η μηχανή ήρθε κι έγινε η ιδανική σύντροφός μου σε όλη αυτή την ταξιδιωτική περιπέτεια.
Ο τρόπος της, κυριολεκτικά με έχει μαγέψει.
Και η αδυναμία μου για τα καλά Malt και ειδικά για μπαρουτοκαπνισμένες καταστάσεις απ την άλλη, ήρθε κι έδεσε το κερασάκι.
Κι έτσι τι ποιο ωραίο, καβάλα στον έρωτα μου, να ζήσω το πάθος μου, αναζητώντας την αδυναμία μου;
Κάτι ο επηρεασμός από κάποιους συνταξιδιώτες το προηγούμενο χρόνο στο Ακρωτήρι, κάτι το ταξίδι του φίλου Στράτου πέρσι, κλείδωσε στο μυαλό μου η Σκωτία.
Και στην αγαπημένη μου Ιρλανδία. Μιας κι έχω πάει στο Δουβλίνο.
Αρχίζει λοιπόν η περιπέτεια στο παραμύθι.
Πάμε μωρό μου, εσύ κι εγώ. Όπως μόνο εμείς ξέρουμε.
Άλλο ένα μοναχικό ταξίδι ξεκινά.
Πάμε μωρό μου, εσύ κι εγώ. Όπως μόνο εμείς ξέρουμε.
Άλλο ένα μοναχικό ταξίδι ξεκινά.
