Σήμερα ακόμα μια υπέροχη μέρα ξεκίνησε. 470 χιλ. Θα συναντήσω τα φιόρδ Veafjorden και Bollstadfjorden, τούνελ, στροφές κλπ.
Μπαίνω στον Ε16 σύμφωνα με τον φίλο μου τον Στράτο.
Και ο πρώτος καταρράχτης έκανε την εμφάνισή του αν και μικρούλης
Η ομορφιά της φύσης σε παρασείρει να την χαζεύεις με τις ώρες
Τα πάντα σε μια αρμονική συμφωνία με την φύση.
Παντού καταρράχτες.
Ακόμα και οι στάσεις λεωφορείων, σέβονται την φύση, και γίνονται ένα μαζί της
Πάλι καταρράχτες
Αν δεν στηθεί σαν ντίβα, θα σκάσει. χαχαχα
Και ξαφνικά εκεί που οδηγούσα, άρχισε να πέφτει η θερμοκρασία κάθετα.
Τι γίνετε με τέτοια λιακάδα; Έπεφτε συνέχεια
Και έκανε την εμφάνισή του ο παγετώνας boyabreen.
Το μικρό Χτήνος στο λιβάδι.
Και πάνω στον οίστρο να σου ο φίλος μου ο Μέρφι. Σβήνει η οθόνη του gps. Ότι και να έκανα τίποτα. Πήγαινα με την φωνή τελικά.
Στεναχωρήθηκα. Τι θα έκανα τις επόμενες μέρες; Είχα βέβαια το navigon στο κινητό.
Βρίσκω κάτι Γερμανούς που είχαν τον ίδιο προορισμό και τους ακολούθησα. Όμως ξαφνικά χαλάει η ενδοεπικοινωνία, χάνω και φωνή. Ακουγόταν αμυδρά μόνο η μουσική. Δεν πατιόταν κανένα κουμπί. Μουλάρωσε και αυτή. Έλεος λέω. Τι άλλο θα μου συμβεί;
Αντί να φθάσουμε Geiranger φτάσαμε στο Hallesylt και περιμέναμε το καράβι. Ρε παιδιά λέω, απ ότι θυμάμαι θα πήγαινα οδικώς στο Geiranger δια μέσω πάσσων και λιμνών. Ααα μου λένε είναι ο άλλος δρόμος. Έπρεπε να στρίψεις πριν κάτι χιλ. Καλά λέω, ας μπω τώρα στο καράβι.
1 ώρα μέσα στο sunnylvsfjorden.
Λέω αν δεν γινόταν όσα έγιναν δεν θα έβλεπα τέτοια ομορφιά.
Η λύση βρέθηκε. Είχα όλες τις διαδρομές στο tourstart οπότε το βράδυ θα έφτιαχνα το navigon για την επόμενη μέρα.
Η διαδρομή του καραβιού ήταν απίστευτη. Μαγευτική θα έλεγα.
Ο καταρράχτης οι 7 αδελφές. Μας είπαν και τον μύθο. Έμειναν ανύπαντρες και μάλλον πήδηξαν στο φιόρδ κι έγιναν καταρράχτης
Κοιτάξτε ομορφιά το τοπίο. Τελικά καλύτερα με το καράβι. Η απόλυτη χαλάρωση
Και να το Geiranger
Κατεβαίνω στο πάρκινγκ, πάω να βάλω μπρος, και πέφτει το μάτι μου στο gps. Στο λίγο φως που είχε το παρκινγ του καραβιού, φαινόταν ελάχιστα η οθόνη. Πάω ρυθμίσεις και ειχε αποσυντονηστεί για κάποιο λόγω η αυτόματη φωτεινότητα, και είχε πάει στο ελάχιστο. Επιλέγω πάλι την αυτόματη φωτεινότητα, και να σου το θαύμα. χαχαχα
Πήρα τον δρόμο για το κάμπινγκ, το Geiranger από ψηλά.
Αφού τακτοποιήθηκα στο δωμάτιο, έβαλα να φορτίσω τα πάντα και πήγα για φαγητό.
Στην επιστροφή βλέπω να έχει ανάψει το λαμπάκι της ενδοεπικοινωνίας. Λες λέω; Την δοκιμάζω και είχε ξεμπλοκάρει. Ευτυχώς όλα καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου