Σήμερα αρχίζει η μεγάλη μέρα. Όλα τα όνειρα που σχεδίαζα θα ξετυλιχτούν όμορφα μπροστά μου. Η Νορβηγική φύση σε όλο της το μεγαλείο. 280 ορεινά χιλ.
Μετά το πρωινό ετοίμασα το Χτήνος και αναχωρούμε. Από σήμερα σε χρήση το κρούιζ κοντρόλ μη ξεχαστώ. Ξεκινάω με 70 χιλ ανώτερη ταχύτητα. Σύντομα μπαίνω στον 42 ο οποίος σχεδόν είναι υπερπαραγωγή.
Απολαύστε θέαμα. Δεν υπάρχει λόγος για ταχύτητα, θα χάσεις το θέαμα.
Η Νορβηγία μας υποδέχτηκε με λίγη βροχούλα, χωρίς να είναι ενοχλητική.
Η ομορφιά διαδεχόταν η μια την άλλη. Δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφίσω, τι να θαυμάσω, κυριολεκτικά χάθηκα μέσα σε ένα παραδεισένιο καταπράσινο, άγριο, και απίστευτα όμορφο τοπίο.
Η μία λίμνη να διαδέχεται την άλλη, νησάκια, δάση. Απίστευτη ομορφιά.
Κι εκεί που έλεγα ότι το τοπίο δεν υπάρχει, αναφωνώ: ΤΙ ΒΛΕΠΩ ΘΕΕ ΜΟΥ;
Είχα χαζέψει εντελώς
Ήμουν μέσα σε ένα Παραδεισένιο μέρος. Εγώ με την καλή μου. Δεν χόρταινα.
Και συνεχίζω να είμαι χαμένος στο θέαμα. Όμορφοι δρόμοι, λίμνες, ποτάμια καταρράχτες.
Δεν υπάρχει αυτό το θέαμα.
Τα πρώτα φιόρδ έκαναν την εμφάνισή τους.
Είχα ξεχάσει τα πάντα. Δεν με απασχολούσε τίποτα εκτός από το να χαζεύω την υπερπαραγωγή της φύσης.
Και σιγά σιγά το απογευματάκι πλησίαζα στον προορισμό μου. Αμ δε. Είχε πέσει ο δρόμος και τον έφτιαχναν. Παράκαμψη 87 χιλ. Ε και; Σιγά. Μου έδειξε ένας αστυνομικός πως θα πάω απ τον άλλο δρόμο.
Άλλη υπερπαραγωγή κι εδώ.
Και σιγά σιγά έφτασα στο πρώτο φέρι. Μου έφυγε το άγχος. Ανά 10 λεπτά είχε δρομολόγιο.
Αφού περάσαμε απέναντι ξεκινήσαμε για το Χόστελ.
Πάλι άρχισε η φύση και η ομορφιά να οργιάζουν.
Φτάσαμε στο Χόστελ. Preikestolenfjellstue. Σε αυτά τα δωμάτια έμεινα 2 βράδια.
Σε όλη την Νορβηγία είδα να φυτεύουν γρασίδι στις σκεπές. Ωραίο ήταν, αν και πιστεύω θα χει υγρασία τον χειμώνα.
Η θέα του Χόστελ κόβει την ανάσα. Μπροστά η λίμνη Revsvatnet.
Το Χτήνος θα ξεκουραστεί 2 μερούλες. Εγώ;;;; δεν το βλέπω.
Ανέβηκα στο εστιατόριο του Χόστελ γιατί πείνασα. Νορβηγικά κεφτεδάκια (κοκκινιστά με πουρέ, καρότα βραστά, και πάνω στα κεφτεδάκια μαρμελάδα) και μια σαλάτα. Μαρμελάδα στα κεφτεδάκια; Πρώτη φορά το δα αυτό.
Μετά την μάσα πήγα για ύπνο. Το πρωί είχα μεγάλο μπελά. Περπάτημα
Το μυαλό μου είχε γεμίσει με όμορφες εικόνες. Όμορφα τοπία τα οποία δεν είχα ξαναδεί. Και με όλες αυτές τις σκέψεις βυθίστηκα στον ύπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου